Το διατηρητέο που ευρίσκεται επί των οδών Αριστομένους και Βασιλέως Κωνσταντίνου, πρώην οδός Γρ. Λαμπράκη στην Καλαμάτα, συντίθεται από δύο όγκους, δηλαδή, αποτελείται από δύο ξεχωριστές κατασκευές με διαφορετικές περιμετρικές όψεις, διαφορετικές στάθμες ορόφων και στεγών και διαφορετικές κύριες εισόδους, ενώ το στοιχείο σύνδεσής τους είναι η κοινή μεσοτοιχία από λιθοδομή.
Η πρόταση αποκατάστασης αποβλέπει στην διατήρηση των δύο όγκων και στην ανάδειξη της αρχιτεκτονικής τους κληρονομιάς. Για το λόγο αυτό η μελέτη εστιάζει στην αποκατάσταση τόσο των στατικών όσο και των μορφολογικών στοιχείων των κτισμάτων.
Συγκεκριμένα προτείνεται η αποκατάσταση του φέροντος οργανισμού της κυρίας οικοδομής, η αποκατάσταση της στέγης αυτού και η κατασκευή πλακών από οπλισμένο σκυρόδεμα στις στάθμες των ορόφων εδραζόμενες επί μεταλλικών υποστυλωμάτων ανεξάρτητα από την υφιστάμενη λιθοδομή.
Οι όψεις του κτηρίου θα διατηρηθούν στη σημερινή τους μορφή με πλήρη αποκατάσταση τμημάτων των επι μέρους αρχιτεκτονικών και διακοσμητικών στοιχείων του διατηρητέου.
Το δεύτερο μέρος της πρότασης αφορά την δημιουργία ενός τριώροφου κτηρίου εδραζόμενο στην υπάρχουσα προσθήκη (στο ανατολικό κτίσμα). Η προσθήκη του τριώροφου κτηρίου θα συνδέεται άμεσα λειτουργικά (κοινή είσοδο, κοινό κλιμακοστάσιο και κοινές μηχανολογικές εγκαταστάσεις) με τη δυτική και ανατολική οικοδομή.
Η ογκοπλασία και η μορφή της προσθήκης αυτής αποραίει από μια προσπάθεια σεβασμού και ανάδειξης του διατηρητέου κτιρίου . Πρόκειται για μια συνύπαρξη παρόντος, παρελθόντος και μέλλοντος, όπου η λιτή προσθήκη έρχεται να συναντήσει τα νεοκλασσικά στοιχεία των κτισμάτων. Το καινούριο, σεβόμενο το παλιό δεν στοχεύει στην ψεύτικη απομίμηση των ξεχωριστών στοιχείων των νεοκλασσικών κτιρίων, που θα είχε ως αποτέλεσμα μια κατ’ επίφαση ομοιότητα με αυτά, αλλά αντίθετα διαφοροποιείται αρχιτεκτονικά και μορφολογικά, έχοντας ωστόσο ως σημείο αναφοράς τα δυο διατηρητέα και δανειζόμενο στοιχεία από αυτά. Λειτουργεί έτσι, ως μια συνέχεια αυτών η οποία όμως αποτρέπει οποιαδήποτε σύγχυση και επιτρέπει την άμεση διάκριση της νέας δομής από αυτή του παρελθόντος.
